อานิสงส์แห่งการชักชวนผู้อื่นถวายทาน
ดูก่อน อุบาสกอุบาสิกาทั้งหลาย
บุคคลใดถวายทานด้วยตนเอง
แต่ไม่ชักชวนผู้อื่นให้ถวายทานด้วย บุคคลนั้นเมื่อตายไปแล้วไม่ว่าจะเกิดในที่ใด
ย่อมได้ซึ่งโภคสมบัติ (ความร่ำรวย) แต่จักไม่ได้ซึ่งบริวาร สมบัติ (มิตรสหาย,บริวาร)
บุคคลใดชักบวนผู้อื่นให้ถวายทาน แต่ตนเองกลับไม่ถวาย บุคคลนั้นเมื่อตายไปแล้วไม่ว่าจะเกิดในที่ใด
ย่อมได้ซึ่งบริวารสมบัติ (มากด้วยมิตรสหาย, บริวาร) แต่จักไม่ได้ซึ่งโภคสมบัติ (มีความยากจน)
บุคคลใดตนเองก็ไม่ถวายทานด้วย แม้คนอื่นก็ไม่ได้ชักชวนด้วย บุคคลนั้นเมื่อตายไปเกิดในที่ใดๆ
ย่อมไม่ได้แม้สักว่าข้าวปลายเกรียน (ข้าวสารหัก) พออิ่มท้อง เขาย่อมเป็นคนอนาถา หาที่พึ่งไม่ได้
บุคคลใดถวายทานด้วยตนเองด้วย ชักชวนผู้อื่นให้ถวายทานด้วย
บุคคลนั้น เมื่อตายไปเกิดในที่ใดๆ ย่อมได้ทั้งโภคสมบัติ (ความร่ำรวย)
ทั้งบริวารสมบัติ (มิตรสหาย, บริวาร) สิ้นร้อยชาติบ้าง พันชาติบ้าง แสนชาติบ้าง"
โอวาทธรรมของพระสารีบุตรเถระ
หน้าแรก
บทความ
เว็บบอร์ด