ข้อปฏิบัติเพื่อให้มีอายุยืน
ข้อปฏิบัติที่จะทำให้มีอายุยืน หรือเรียกอย่างสำนวนบาลีว่า ปฏิปทา
อันเป็นไปเพื่อการได้อยู่นั้น
แยกได้เป็น ๒ ด้าน คือ ด้านร่างกาย หรือฝ่ายรูปธรรม
กับด้านจิตใจ หรือฝ่ายนามธรรม
ทางด้านรูปธรรม อายุย่อมอาศัยความมีร่างกาย
สมบูรณ์แข็งแรงมีสุขภาพดี ไม่มีโรคภัยเบียดเบียน หรือมีโรคเบาบาง
การู้จักรักษาบำรุงร่างกาย อย่างมิใช่ปรนเปรอ
การระวังรักษาสุขภาพ การป้องกัน และบำบัดโรค
การรู้จักบริโภคปัจจัยสี่ และปฏิบัติต่อสิ่งแวดล้อม
ด้วยใช้ปัญญาอย่างที่เรียกว่า มี "โยนิโสมนสิการ"
ในทางพระพุทธศาสนา ท่านมองเห็นความสำคัญของการรักษาสุขภาพทางกาย
เพื่อดำรงอายุไว้ โดยถือว่า เป็นส่วนประกอบอย่างหนึ่งของชีวิตที่ดี
ในระดับทิฏฐธัมมิกัตถะ คือประโยชน์ปัจจุบัน ดังตัวอย่างพุทธโอวาท
ที่ประทานแก่พระเจ้าแผ่นดิน แคว้นโกศล
เรื่องมีอยู่ว่า ...
พระเจ้าปเสนทิโกศลมักเสวยกระยาหารมาก เมื่อไปเฝ้าพระพุทธเจ้า
จึงประทับนั่งอึดอัด ทั้งพระวรกายก็อุ้ยอ้าย พระพุทธเจ้า
ทรงประสงค์จะอนุเคราะห์ จึงแนะนำด้วยพุทธโอวาทคาถาหนึ่ง ซึ่งแปลเป็นไทย
ได้ความว่า
"คนที่มีสติอยู่ตลอดเวลา รู้จักประมาณในการบริโภค
ย่อมมีเวทนาเบาบาง แก่ช้า ครองอายุอยู่ได้นาน"
พระเจ้าโกศล ทรงให้เด็กหนุ่มคนหนึ่ง จำคาถานั้นไว้
และคอยกล่าวในเวลาเสวยทุกครั้ง เป็นเครื่องเตือนสติ
ให้พระองค์ทรงยับยั้งเพื่อจะได้ไม่เสวยเกินประมาณ
ต่อมาไม่นานนัก ก็ทรงมีพระวรกายกระปรี้กระเปร่า
ทรงสามารถวิ่งขับจับม้าจับกวางได้ มีพระดำรัสชื่นชม
พระมหากรุณาของพระพุทธเจ้าว่า ได้ทรงอนุเคราะห์
พระองค์ทั้งด้วยประโยคที่มองเห็น และด้วยประโยชน์ที่เลยสายตา
หน้าแรก
บทความ
เว็บบอร์ด