การสวดปาฏิโมกข์คืออะไร ?
การสวดปาติโมกข์คือการว่าปากเปล่า
คือการสวดข้อบัญญัติทางพระวินัย 150 ข้อ
ในเบื้องแรกและ 227 ข้อในการต่อมาทุกๆ
ครึ่งเดือนหรือ 15 วันเป็นข้อบัญญัติทางพระวินัยที่ให้พระสงฆ์ทั้งหลาย
ต้องลงฟังการกล่าวทบทวนข้อบัญญัติทางพระวินัยนี้ทุก 15วัน เป็นข้อบัญญัติ
ทางพระวินัยถ้าขาดโดยไม่มีเหตุสมควรต้องปรับอาบัติการสวดปาติโมกข์นี้
เป็นตัวอย่างหนึ่งของการบังคับให้ท่องจำ ซึ่งข้อบัญญัติทางพระวินัย
แต่ไม่ใช่ทุกท่านสวดพร้อมกันคงมีผู้สวดรูปเดี่ยวรูปที่เหลือคอยตั้งไจฟัง
และช่วยทักท้วงเมื่อผิด
ส่วนการสังคายนานั้น
ตามรูปศัพท์แปลว่าร้อยกรองคือประชุมสงจัดระเบียบหมวดหมู่พระพุทธวจนะ
แล้วรับทราบทั่วกันในที่ประชุมนั้นว่าตกลงกันอย่างนี้แล้วก็มีการท่องจำนำสืบ
ต่อต่อมาในชั้นเดิมการสังคายนาปรารภเหตุความมั่นคงแห่งพระพุทธศาสนา จึงจะต้องจัดระเบียบหมวดหมู่
พระพุทธวจนะไว้ ในครั้งต่อๆ มา ปรากฏมีการถือผิด ตีความหมายผิด ก็มีการชำระวินิจฉัย
ข้อที่ผิด ตีความหมายผิดนั้น ชี้ขาดว่า ที่ถูกควรเป็นอย่างไร แล้วก็ทำการสังคายนา โดยการทบทวนระเบียบเดิมบ้าง
เพิ่มเติมของใหม่อันเป็นทำนองบันทึกเหตุการณ์บ้าง จัดระเบียบใหม่ในบางข้อบ้าง เป็นต้น
ข้อมูล : จาก พระไตรปิฎก ฉบับสำหรับประชาชน (ปกเขียว)
โดยมหามกุฏราชวิทยาลัย (หน้าที่ 6)
ท่านสามารถ ชม ผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับ ปาฏิโมกข์
คัมภีร์พระปาฏฺิโมกข์ พร้อมหีบบรรจุ ที่สำหรับถวายพระภิกษุสงฆ์ ได้ที่
http://www.ตู้พระไตรปิฎก.com/BI-LAN-SET.html
หน้าแรก
บทความ
เว็บบอร์ด