พุทธประวัติ ในยุคต้นๆ ในพระไตรปิฎก
คัมภีร์พระพุทธศาสนายุคต้นๆ เช่น พระไตรปิฎกบาลี ให้ความสำคัญต่อ
คำสอนของพระพุทธองค์เป็นอันดับแรก และไม่มีการเขียนประวัติของพระพุทธองค์
อย่างเต็มรูปแบบ อย่างไรก็ตาม มีข้อมูลที่บรรยายเหตุการณ์ ในช่วงที่ยังมีพระชนมั
ชีพปรากฎในพระสูตรต่างๆ อยู่มากมาย ดังจะเห็นได้จากข้อความส่วนที่เป็นพุทธ
ประวัติที่หนังสือเล่มนี้ได้คัดสรรมานำเสนอ นักวิชาการมีความเห็นเป็นสองกลุ่ม
เกี่ยวกับพุทธประวัติ กลุ่มหนึ่งมองว่าข้อมูลดั้งเดิมที่เป็นของเก่า มีมาตั้งแต่ยุดตัน
ซึ่งเรียบเรียงขึ้นก่อนสมัยพระเจ้าอโตก (ประมาณ ๒๖๔ - ๓๙ ปีก่อน ค.ศ.) มี
เนื้อหาถึงแค่ตอนที่พระพุทธองค์แสดงธรรมโปรดพระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะ
จนท่านทั้งสองหันมานับถือพระพุทธศาสนาและกลายมาเป็นพระอัตรสาวก ซึ่ง
ตันฉบับนี้ปัจจุบันหาไม่ได้แล้ว พุทธประวัติสำนวนนี้เรียบเรียงขึ้นเพื่อเป็นบทนำ
ของคัมภีร์ ขันธกะ ซึ่งได้รับการชำระสมัยสังคายนาครั้งที่ ๒ (ประมาณ พ.ศ. ๑๐๐)
และสิ่งที่เพิ่มเข้ามาคือข้อมูลเกี่ยวกับการเสด็จดับขันธปรินิพพาน และยังกล่าวถึง
ช่วงปีแรกๆ แห่งการตั้งสังฆะ นักวิซาการกลุ่มแรกมีความเห็นว่า พุทธประวัติทั้ง
หลายที่เขียนขึ้นภายหลัง ได้ข้อมูลมาจากคัมภีร์ของเก่าสำนวนนี้
ท่านสามารถชม หนังสือพระไตรปิฎก แบบต่างๆ ที่เผยแพร่ในประเทศไทย
ณ ปัจจุบันนี้ ทั้งหมดได้ที่
http://www.ตู้พระไตรปิฎก.com/BOOKS-PRA-TAI.html
|
---|