ลูกรัก...
เมื่อใดลูกได้เป็นใหญ่ เป็นหัวหน้า เป็นผู้บังคับบัญชาคน
ลูกต้องระวังไว้อย่างหนึ่ง ซึ่งสำคัญมาก คือ อย่าหูเบา หมายความว่า อย่าเชื่อคนง่ายๆ
อย่าตัดสินอะไรก่อนที่จะพิจารณาให้ถูกต้องถ่องแท้
คำพูดคำแนะนำที่คนอื่นมาพูดให้ฟังนั้น ต้องฟังหูไว้หู ใช้สติเป็นตะแกรงร่อนให้ดี โดยเฉพาะคำพูดของคนใกล้ชิด
ยิ่งต้องระวังให้มาก เพราะผู้ใหญ่ที่หูเบา
ต้องพังพินาศเพราะคนใกล้ชิดมามากต่อมากแล้ว มิใช่ไม่ให้ไว้ใจคนใกล้ชิด
เพียงแต่เตือนให้ระวัง ไว้เท่านั้น บางทีคนใกล้ชิดเราหรือคนที่มาเล่านั้น
อาจมีแผนยืมมือ เราให้ไปกำจัดศัตรูของเขาหรือไปยกย่องเพื่อนเขาก็ได้
หรือคนของเราอาจไปมีเรื่องกับคนอื่นแล้วมายืมมือเราไปทำลายเขาก็ได้
จากหนังสือเรื่อง คำพ่อ คำแม่
มอบแด่ลูก อันเป็นที่รักยิ่ง โดยพระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ. ๙ ราชบัณฑิต)