การงานคือตัวการปฏิบัติธรรม
เรื่องที่สำคัญที่สุดมันก็มีไม่กี่หัวข้อ และบางหัวข้อก็ชัดเจนเพียงพอแปลว่า
เรื่องที่สำคัญที่สุดมันก็มีไม่กี่หัวข้อ และบางหัวข้อก็ชัดเจนเพียงพอแปลว่า
พวกเรารู้และเข้าใจกันมากยิ่งขึ้นทุกทีอยู่แล้ว
บางหัวข้อนั้นก็รู้สึกว่ายังไม่รู้ โดยเฉพาะหัวข้อที่ว่า
"การงานคือการปฏิบัติธรรม"
นี้ซึ่งก็เป็นหัวข้อที่สำคัญที่สุด
โดยเฉพาะสำหรับพวกที่อยู่กันที่สวนโมกข์นี้
ยิ่งมีความสำคัญมาก
แห่งอื่นเขาอาจแยกการปฏิบัติธรรมะให้ออกจากการงาน
จนถึงกับว่าการงานนั้นรวมกันไม่ได้กับการปฏิบัติธรรม
ในหนังสืออย่างวิสุทธิมรรคหรืออรรคกถา พวกเดียวกันเขาจัดว่า
การงานนี้เป็น ปลิโพธ คือ อุปสรรค หรืออย่างน้อยก็เป็นเครื่องหน่วงเหนี่ยว
ขัดขวาง ทำให้ล่าช้าแก่การปฏิบัติธรรม
ทีนี้เรากลับมาพูดเสียว่า การงานคือตัวปฏิบัติธรรม
อย่างนี้ใครฟังถูก ฟังเข้าใจถูกไหม
ถ้าไม่ถูกก็แปลว่า ยังไม่รู้
ถ้าถือว่าเอาตามอรรถกถาเหล่านั้นก็แปลว่า
เราจะทำการงานให้เป็นการปฏิบัติธรรมไม่ได้
เพราะมันเป็นข้าศึกแก่กัน แต่ในที่นี้ก็ขอยืนยันว่า
การงานคือการปฏิบัติธรรมอยู่อีก และจะยืนยันเสมอไป และที่สวนโมกข์นี้
ก็ถือหลักอันนี้มาตลอด ตั้งแต่เริ่มแรกเดิมที จนกระทั่งบัดนี้
เพราะฉะนั้นควรจะสนใจกันไว้บ้าง
เมื่อกี้ที่ว่าพวกที่อยู่ที่นี่ มีหลักที่ตรงกันข้าม
จากคนอื่นเขานี้จะเข้าใจว่าอย่างไร
ผู้อื่นเขาว่าเมื่อปฏิบัติธรรมแล้ว
ก็ไม่ต้องทำอะไรเลย แม้แต่หนังสือก็ไม่อ่าน
อะไรก็ทำไม่ได้ นอกจากปฏิบัติ
ปฏิบัติโดยวิธีนั่งหลับตาภาวนาตามแบบใดที่สุดแท้
นี่จะเห็นได้ว่ามันเป็นเรื่องถูกของเขา
ไม่ใช่จะไปหาว่าผิดหรืออะไร
เป็นเรื่องถูกของเขา ถูกอย่าเรื่องของเขา
ถูกเพื่อของเขา เพื่อเขา
ส่วนในสวนโมกข์นี้มันก็มีไปอย่างของเรา
ฉะนั้นใครจะถูกจะผิด ก็แล้วแต่ใครจะชอบอย่างไหน
หลวงพ่อ พุทธทาสภิกขุ
หน้าแรก
บทความ
เว็บบอร์ด