ตามใจพ่อแม่
เด็กน้อยทั่วไป เอาแต่ใจตัวเอง
แต่เด็กน้อยที่ดี รู้จักเห็นใจพ่อแม่
ในสมัยราชวงศ์ถัง ยังมีเด็กชายคนหนึ่งชื่อกงอี้ แซ่จาง เริ่มเข้า โรงเรียน เมื่ออายุได้ ๖ ขวบ
เป็นเด็กจดจำได้แม่นยำ ท่องหนังสือได้เก่ง มีจิตใจอ่อนโยน สามารถรู้ว่าในบรรดาความดีทั้งหลายมีความกตัญญูเป็นอันดับหนึ่ง เป็นพื้นฐาน
ด้วยความยึดมั่นในคุณธรรมความกตัญญู เขาจึงไม่เคย ตามใจ ตัวเอง คอยแต่จะตามใจพ่อแม่อยู่ตลอดเวลา
เป็นต้นว่าตามปกติเขาต้องไปโรงเรียนแต่เช้า แต่วันหนึ่ง คุณแม่สั่งให้ไปเลี้ยงวัวแทนคนงานที่มาสาย
พอนำวัวไปกินหญ้าผูกเชือกไว้กับต้นไม้แล้วรีบกลับบ้าน เพื่อเตรียมตัวไปโรงเรียน ยังไม่ทันจะเข้าบ้านพบคุณพ่ออยู่ข้างนอก ท่านก็เข้ามาดุด่าหาว่าไม่ไปโรงเรียนเพราะไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ
เมื่อไปถึงโรงเรียน ครูเข้ามาทักว่าทำไมมาสายและสีหน้า ไม่ดีเลย กงอี้บอกความจริงตั้งต้นจนจบแล้ว ครูถึงกับอึ้ง แล้วถามว่า
“ทำไมไม่บอกคุณพ่อว่า คุณแม่ใช้ให้ไปเลี้ยงวัว”
กงอี้ตอบว่า
“เกรงว่าคุณพ่อจะไปโกรธคุณแม่ครับ”
ครูฟังแล้วก็รู้สึกทึ่งในความคิด ถึงกับพูดว่า
“บุตรนั้น ควรจะรู้ว่าความดีทั้งปวง มีความกตัญญูเป็นอันดับ หนึ่ง เจ้าเป็นเด็กเล็กน้อยขนาดนี้ ยังรู้จักตามใจคุณพ่อคุณแม่ นับว่าหาได้ยากเหลือเกิน เพราะเด็กทั่วๆ ไปก็ดีแต่จะตามใจตัวเอง เท่านั้น ในภายภาคหน้า แล้วจะได้ดีมีความเจริญรุ่งเรือง ได้เป็น หลักชัยของสังคมและบ้านเมือง อย่างแน่นอน”
คติธรรมจากเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“เด็กดีย่อมไม่เอาแต่ใจตัวเอง”
หน้าแรก
บทความ
เว็บบอร์ด