พ่อแม่นั้นทำทุกอย่างเพื่อลูกด้วยความรัก
ว่าโดยคุณธรรมก็คือ
การกระทำที่ออกมาจาก “พรหมวิหาร ๔ ประการ” นั่นเอง คือ
๑. ใจของพ่อแม่นั้นประกอบด้วยความรักความปรารถนาดี
เอาใจใส่เลี้ยงดูลูกให้เจริญเติบโตและงอกงามมีความสุขคือ มี“เมตตา”
๒. ประกอบด้วย“กรุณา”มีความสงสารคอยช่วยเหลือให้พ้น
จากความยุ่งยากเดือดร้อน ช่วยแก้ปัญหาและปลดเปลื้องความทุกข์
๓. มี“มุทิตา”คอยส่งเสริมให้กำลังใจและพลอยยินดี เมื่อลูก
ประสบความสำเร็จประสบความก้าวหน้า หรือทำความดีงามถูกต้อง
๔. มี “อุเบกขา” ในเวลาที่สมควร เช่น
เมื่อลูกจะต้องรับผิดชอบตัวเอง หรือควรรู้จักฝึกหัดทำอะไรด้วยตนเอง
คือไม่ใช่จะทำให้ไปหมดทุกอย่าง
จนกระทั่งลูกทำอะไรไม่เป็น . . . อันนี้เรียกว่า “วางอุเบกขา”
โดย.พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต)