เลือกแต่ของดีๆ ไปให้แม่
คนรักพ่อรักแม่
จะมีผู้ให้ความช่วยเหลือเกื้อกูลโดยง่ายดาย
ยังมีแม่ลูกคู่หนึ่ง ตั้งบ้านเรือนอยู่ที่เชิงเขาแห่งหนึ่งมีความสุข ตามสมควรแก่อัตภาพ
ผู้เป็นลูกมีชื่อว่า เหม็ง ส่วนแม่ไม่ทราบชื่อว่ากระไร เหม็ง ให้คุณแม่ ทำงานเบาๆอยู่ในครัวเรือน ส่วนตัวเขาเองไปรับจ้าง ทำไร่ทำนาของเพื่อนบ้าน ญาติมิตร
ด้วยความขยันหมั่นเพียร ไม่ช้านาน เขาก็มีฐานะดีขึ้น ตามลำดับ ไม่ยากจนข้นแค้นดังแต่ก่อนอีกต่อไป
อยู่มาวันหนึ่ง คุณแม่ได้ล้มป่วยลง เหม็งได้เที่ยวหาซื้อหยูกยา ดีๆ มารักษา แม้จะสิ้นเปลืองไปมาก ก็ไม่รู้สึกเสียดาย คอยดูแลเอาใจใส่กัน อย่างใกล้ชิดให้กันได้นอนหลับสบาย จนอาการไข้ค่อยๆ ทุเลาลง
วันหนึ่ง เขาออกไปเที่ยวหาซื้ออาหารแล้ว และเข้าไปในร้าน แผงลอยของตาแก่คนหนึ่งอยู่ข้างทาง เขาเลือกซื้อผัก ผลไม้ และอาหารต่างๆ มากมายหลายอย่าง โดยเลือกเอาแต่ของดีๆ เท่านั้น แล้วถามว่า
“ทั้งหมดนี้ ราคาเท่าไรครับ?”
ชายแก่ไม่ตอบแต่ย้อนถามว่า
“พ่อหนุ่มเป็นคนที่ไหนหรือ ข้าไม่รู้สึกว่าคุ้นหน้า แล้วนี่จะ ซื้อเอา ไปกินเองหรือไงตั้งมากมายก่ายกอง และคัดเอา แต่ของดีๆ ทั้งนั้นเลย”
เหม็งตอบว่า “ผมอยู่ตรงเชิงเขาโน่น ของพวกนี้จะซื้อเอาไปให้ คุณแม่กิน ท่านนอนป่วยอยู่อาหารก็มีขึ้นบ้างแล้ว แต่ถ้าได้ของเหล่า นี้มาบำรุงก็คงจะหายเร็วขึ้น”
ชายชราฟังแล้วชอบใจ จึงกล่าวขึ้น
“ใครๆ เขามีแต่ซื้อของดีๆ ไปให้ลูก แต่เจ้าซื้อเอาไปให้แม่ ช่างเป็นลูกกตัญญูดีแท้ นานๆ จะเจอคนดีอย่างนี้สักที เพราะฉะนั้น ข้าให้เจ้าฟรีๆ ไม่คิดราคา และข้าเองก็ถึงเวลาที่จะต้องกลับบ้านเสียที เพราะเย็นมากแล้ว”
เหม็งได้แสดงน้ำใจตอบแทนคุณชายชราด้วยการหาบของไปส่ง ถึงบ้าน ก่อนเหม็งจะกลับไป ชายชราได้บอกกับเหม็งว่า
“ข้าวของที่เจ้าซื้อไปนี้ เป็นของดี ปลอดสารพิษ มีคุณค่าทาง อาหารสูง และเป็นสมุนไพรด้วยในตัว เมื่อเจ้าจัดให้แม่กิน อาการป่วย ของแม่เจ้าก็จะหายวันหายคืนอย่างแน่นอน”
เมื่อเหม็งกลับไปถึงบ้าน ก็ได้จัดทำอาหารด้วยของเหล่านั้น ทุกๆวัน จัดผลไม้ให้คุณแม่กิน อาการป่วยของท่านก็ทุเลาลง อย่างเห็นได้ชัด จนกระทั่งหายไปปลิดทิ้ง ภายในเวลาอันรวดเร็ว
คติธรรมจากเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“ลูกที่รักพ่อแม่ จะเป็นที่เมตตาการุณย์ของคนทั่วไป”