พระพุทธรูปแกะสลัก ปางสมาธิ

แร่ธรรมชาติ หินดอยพระธาตุกลางน้ำ
จังหวัดอุตรดิตถ์

หน้าตัก 5 นิ้ว

ฐานองค์พระพุทธรูป หินกรีช
หินนำเข้าจากประเทศกรีช ขนาด กว้าง x ยาว 6 นิ้ว 
ความสูง 10 นิ้ว นับจากฐานพระ ถึงยอดพระเกศ
สุดยอดฝีมือจากช่างไทย

ข น า ด : อ ง ค์ พ ร ะ พุ ท ธ รู ป
ขนาดหน้าตัก องค์พระ (แร่ดอยพระธาตุกลางน้ำ)	- กว้าง -	5 นิ้ว
ขนาดฐานพระพุทธรูป  (หินอ่อน ประเทศกรีช)	- กว้าง -	6 นิ้ว
ความสูงจากพื้น ถึงยอดพระเกศ	- สูง -	8 นิ้ว
ความลึก หน้าไปหลัง	- ลึก -	6 นิ้ว
เนื้อพระพุทธรูป สร้างจาก	- งานแกะสลัก -	แร่ดอยพระธาตุกลางน้ำ

เช่าบูชา 79,000 บาท 

(ยังไม่รวมค่าจัดส่งทั่วประเทศ)


ค่าจัดส่ง สามารถแจ้ง 
อำเภอ และ จังหวัด ที่จะให้จัดส่งกับเจ้าหน้าที่ทาง 

 LINE : @trilakbooks

ช่องทางการติดต่อ
สั่งเช่าบูชาพระพุทธรูป สอบถามเจ้าหน้าที่ ทาง Line

LINE : @trilakbooks
หรือกดที่ ลิงค์ add Line ด้านล่างได้เลยครับ
https://line.me/R/ti/p/%40trilakbooks

ท่านสามารถสอบถามรายละเอียดเกี่ยวกับ พระพุทธรูปเพิ่มเติม

สามารถโทร.สอบถามรายละเอียดอื่นๆได้ที่
086-461-8505, 02-482-7358, 087-696-7771

ท่านสามารถสอบถามรายละเอียดกับเจ้าหน้าที่ 
เรื่อง พระพุทธรูปแบบต่างๆ
รวมถึง เรื่อง การจัดส่ง ไปยังสถานที่ต่างๆทั่วประเทศ 
โดยปกติ ที่ศูนย์สามารถดำเนินการจัดส่ง ไปถึงวัด 
หรือสถานปฏิบัติธรรม และบ้านพักอาศัย ตามที่ลูกค้าต้องการ

--- --- --- --- --- --- ---

ท่านสามารถมาชม พระพุทธรูปองค์นี้ ด้วยตนเอง 
ที่สถานที่ตั้ง ของศูนย์ ตั้งแต่เวลา 8.00-17.00 น
ศูนย์หนังสือไตรลักษณ์ ตั้งอยู่ ที่
พุทธมณฑล สาย 4 ฝั่งเดียวกันกับ พุทธมณฑลองค์พระยืน
ติดกับกำแพง วัดญาณเวศกวัน 

สิ่งอำนวยความสะดวก 
มีสถานที่จอดรถกว้าง มีร้านกาแฟ ขนมว่าง 

แผนที่สำหรับเดินทาง Google maps
https://goo.gl/maps/Bym61zuguLE2

ความเป็นมา

จากการศึกษายังไม่พบหลักฐานว่า “เจดีย์กลางน้ำ” 

สร้างขึ้นเมื่อใด อย่างไรก็ตามเมื่อพิจารณาในเชิงประวัติศาสตร์ และการขุดค้นวัตถุโบราณ
น่าจะกล่าวได้ว่าการสร้างเจดีย์กลางน้ำน่าจะอยู่ในราวยุคต้นกรุงรัตนโกสินทร์กล่าวคือ
เชิงประวัติศาสตร์  มีเอกสารของทางราชการเป็นใบเสร็จเก็บเงินค่าราชการใช้แทนหนังสือเดินทาง  
 ช่วงปี พ.ศ. 2457 และ ร.ศ. 124 – 130 ระบุว่า อำเภอ/แขวงท่าปลา มีอีกชื่อหนึ่งว่า
 “น่านใต้” ซึ่งระบุว่าขึ้นอยู่กับเมืองน่าน และบางฉบับใช้ว่า นครน่านในยุคต้นกรุงรัตนโกสินทร์
ผู้คนเมืองน่านได้รับผลกระทบจากสงครามไทยกับพม่า บ้านเมืองถูกทิ้งร้างไปถึง 23 ปี
จนถึงปี พ.ศ. 2336 พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกฯ

ทรงแต่งตั้งเจ้าหนานนันทปโชติขึ้นเป็นพระยามงคลวรยศ ให้ไปฟื้นฟูและปกครองเมืองน่านนับแต่นั้น
พระยามงคลวรยศ ได้มาตั้งมั่นที่ “บ้านท่าปลา” หรือ น่านใต้ การที่เจ้าเมืองจะฟื้นฟูบ้านเมืองได้
ย่อมเลือกที่ตั้งที่ชาวเมืองนั้นมีความมั่นคงเข้มแข็ง เหมาะที่จะตั้งมั่นได้ ดังนั้นจึงน่าจะวินิจฉัย
ได้ว่าความเป็นปึกแผ่นของชาวท่าปลานั้นน่าจะมีมาตั้งแต่ พ.ศ. 2336  ความเข้มแข็งของชุมชน
โดยเฉพาะความเข้มแข็งทางวัฒนธรรมของชาวท่าปลา น่าจะก่อสร้างองค์เจดีย์ที่กล่าวถึงนี้ในยุคสมัยนั้น
ทั้งนี้เนื่องจากชาวท่าปลาได้สร้างวัดที่เชิงเขาลูกหนึ่งใกล้หมู่บ้าน ในภาคเหนือจะเรียกภูเขาว่า
 “ดอย” เชิงเขาหรือเชิงดอยนั้นชาวบ้านเรียกว่า “ตีนดอย” 

ดังนั้น  วัดที่สร้างขึ้นจึงเรียกว่า “วัดตีนดอย” หลังวัดเป็นดอยสูง
การเดินจากตีนดอยถึงยอดดอยนั้นระยะทางประมาณกว่าสองร้อยเมตร
เพราะมองจากบริเวณวัดจะเห็นเพียงยอดเจดีย์ที่โผล่แมกไม้เสียดสู่ฟ้าไกลลิบตา

          “เจดีย์” เป็นคำที่ชาวบ้านแถบนั้นแทบไม่รู้จัก
แต่สิ่งที่เป็นเจดีย์นั้นพวกเขาเรียกว่า “พระธาตุ” ถ้าจะถามว่า
ดอยที่อยู่หลังวัดตีนดอยนั้นชื่ออะไร พวกเขาจะตอบว่า  “ดอยพระธาตุ”  
การก่อสร้างเจดีย์หรือพระธาตุ บนยอดดอยที่สูงขนาดนั้นด้วยการขนวัสดุก่อสร้าง
นับตั้งแต่ อิฐ หิน ไม้ กระเบื้อง ฯลฯ ขึ้นไปบนยอดเขาได้ขนาดนั้น ชุมชนต้องเข้มแข็ง
ผู้คนมากมายและเปี่ยมล้นด้วยพลังศรัทธาในพระพุทธศาสนา
โดยเฉพาะความเข้มแข็งและศรัทธาในตัวผู้นำจากคำบอกเล่าต่อๆกันมาเล่าว่า
ผู้นำของชาวบ้านในการก่อสร้างพระธาตุแห่งนี้คือ “ตุ๊เจ้าบุญหลง”
 นักบุญแห่งเมืองเหนือตุ๊เจ้าบุญหลงท่านนี้ เดิมเป็นพระธุดงค์ ชาวเหนือจะเรียกพระภิกษุว่า 
“ตุ๊เจ้า” ดังนั้นจึงเรียกพระธุดงค์รูปนี้ว่า “ตุ๊เจ้าบุญหลง” ครั้นลาสิกขาบทแล้วจึงขานนามว่า “เจ้าบุญหลง   

           เชิงหลักฐานทางวัตถุโบราณ จากการขุดค้นวัตถุโบราณในช่วงปี พ.ศ. 2513
โดยหน่วยศิลปากรที่3 สุโขทัย ซึ่งดำเนินการก่อนที่เขื่อนสิริกิติ์จะเริ่มกักเก็บน้ำ
หรือก่อนที่น้ำจะท่วมอำเภอท่าปลาในพื้นที่ 4 ตำบล พบวัตถุโบราณกว่า 2000 รายการ
จากวัด 18 แห่ง ในตำบลท่าปลา ต.จริม(จะริม)  ต.หาดล้า และ ต.ท่าแฝก
ได้แก่ พระพุทธรูป เครื่องใช้ เครื่องประดับ และเงินตราที่ใช้เกือบทั้งหมดเป็นฝีมือช่างยุคต้นกรุงรัตนโกสินทร์
มีเพียงพระพุทธรูปบางองค์ที่เป็นฝีมือช่างเชียงแสนตอนปลาย
ซึ่งอาจเคลื่อนย้ายและตกทอดกันมาแต่บุกเบิกสร้างบ้านเมืองจากที่กล่าวข้างต้น
จึงอนุมานได้ว่า การก่อสร้างพระธาตุหรือเจดีย์องค์นี้ของชาวท่าปลา
น่าจะอยู่ในยุคต้นของกรุงรัตนโกสินทร์และเราคงต้องเชื่อเช่นนี้ต่อไป
จนกว่าจะค้นพบหลักฐานอื่น

ความคิดและความเชื่อ

 “พระธาตุ” คือสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ พระธาตุที่อยู่บนยอดดอยก็ประดุจสรวงสวรรค์แห่งพระผู้เป็นเจ้า..
ในแต่ละปีหากใครไม่ไปนมัสการพระธาตุก็จะไม่สบายใจ เสมือนหนึ่ง “ในปีนี้ไม่ได้ไปเฝ้าพระพุทธเจ้า” 
คนโบราณมักมีเรื่องราวหลากหลายเล่าให้ฟัง อาทิ นายหิง นันตะเงิน (ปู่ของผู้เขียน) เล่าให้ฟังว่า 
“ ไอ้น้อย คืนนี้ค่อนรุ่ง (วันเพ็ญเดือนหก) พ่อจะปลูกให้มึงดู มึงจะเห็นดวงไฟลอยมาที่พระธาตุ”  
อีกฟากหนึ่งของดอยพระธาตุจะเป็นแม่น้ำน่าน ริมแม่น้ำน่านฝั่งใต้ลำน้ำที่บ้านปอแก้ว
แก้วที่ว่านี้เป็นหินสีเม็ดลำไย เข้มบ้างจางบ้าง มีคนมาเจียระไนเป็นหัวแหวนหินแก้วงดงามยิ่งนัก
ในแต่ละปีและปีละครั้งในคืนวันเพ็ญเดือกหก จะมีดวงไฟสีเขียวนวลลอยขึ้นสู่ผิวน้ำลอยขึ้นช้าๆ
แล้วก็ดับไปปู่บอกว่า “พระธาตุเสด็จแล้ว!!!