แก่นของความว่าง-ใจความสำคัญของหนังสือธรรมโฆษณ์-ชุดสุญญตาปริทรรศน์เล่ม1และเล่ม2

แก่นของความว่าง-ใจความสำคัญ

ของหนังสือธรรมโฆษณ์-ชุดสุญญตาปริทรรศน์เล่ม1และเล่ม2

ของท่านพุทธทาสภิกขุ

โดย สุพิศ วัจนะรัตน์ ผู้ย่นความ

และัพระดุษฎี เมธงฺกุโร บรรณาธิการ

..........................................................................

ขนาด 14.5*21 cm 

จำนวน 226 หน้า

กระดาษถนอมสายตา สีครีม

..........................................................................

สารบัญ(แบบละเอียด)

การบวชคือการทำเพื่อผู้อื่น

การบวชคือการพักผ่อนทางวิญญาณ

คามว่างจากตัวกู คือความพักผ่อนทางวิญญาณ

การพักผ่อนทางวิญญาณ คือความหมายของนิพพาน

ความว่าง จากตัวกู คือความเต็มของสติปัญญา

การพักผ่อนทางวิญญาณ คือความหมายของนิพพาน

ความว่างจากตัวกู คือความเต็มของสติปัญญา

ความไม่ยึดมั่นถือมั่น เป็ฯสติปัญญาสุดยอดอยู่ในตัวมันเอง

ความกำกวมของภาษาเป็นสิ่งที่ควรระวัง

ผลการค้นคว้าเกี่ยวกับการยึดมั่นถือมั่น

ขอบเขตของการค้นคว้าทางวิญญาณ

การค้นคว้าทางวิญญาณ มีจุดมุ่งหมายตรงไปยังความว่างจากตัวกู

ยูโดทางวิญญาณ

การทำงานทุกชนิดด้วยจิตว่าง

ทำไมจึงใช้คำว่าจิตว่าง

ปัญหาเกี่ยวกับการทำงานด้วยจิตว่าง

ปัญหาเกี่ยวกับการทำงานด้วยจิตว่าง (ต่อ)

กินอาหารของความว่าง

ตายเสร็จสิ้นแล้วในตัวแต่หัวทู

รู้จักความตายให้ถูกต้อง

รู้จักความตายให้ถูกต้อง (ต่อ)

ความหมายอันสับสนระหว่างความตายกับความอยู่

โวหารพูดเกี่ยวกับความว่างหรือความตายที่สำคัญที่สุด

การเป็นอยู่ด้วยจิตว่าง

การเป็นอยูด้วยจิตว่างจะสำเร็จประโยชน์ได้โดยวิธีใด

การเป็นอยู่ด้วยจิตว่าง จะสำเร็จประโยชน์โดยวิธีใด  (ต่อ)

ธรรมะในฐานะเป็นเครื่องมือพื้นฐานทั่วๆไป

ธรรมะในฐานะเป็นเครื่องมือ (อิทธิบาท ข้อที่ ๑ ฉันทะ)

ธรรมะในฐานะเป็นเครื่องมือ (อิทธิบาท ข้อที่ ๒ วิริยะ)

ธรรมะในฐานะเป็นเครื่องมือ (อิทธิบาท ข้อ๓-๔ จิตตะ วิมังสา

ธรรมะในฐานะเป็นเครื่องมือ (สัมมัปปธาน ๔)

ธรรมะในฐานะเป็นเครื่องมือ (สติปัฏฐาน ๔)

ธรรมะในฐานะเปนเครื่องมือ (อินทรีย์และพละ ๕)

ธรรมะในฐานะเป็นเครื่องมือ (โพชฌงค์ ๗ และมรรคมีองค์ ๘)

ธรรมะในฐานะเป็นเครื่องมือ  (จะปฏิบัติธรรมให้ครบถ้วนอย่างไร)

ธรรมะในฐานะที่เป็นตัวชีวิต

ธรรมะประยุกต์

ธรรมะประยุกต์(ต่อ)

อานาปานสติประยุกต์

ธรรมะประยุกต์ ในลักษณะที่เป็นการสรุปความ

........................................................

การจัดทำ สุญญตาปริทรรศน์ ฉบับ ย่นความขึ้นนี้ 

เกิดแรงบันดาลใจจากที่ท่านอาจารย์ได้เคยให้สำนักพิมพ์ อัมมโย ทอลองนำ

ธรรมโฆษณ์ ฉบับ มหิดลธรรม ไปย่อจากขนาดเดิม ให้เล็กลงเป็นขนาด ๑๘ หน้ายก พิเศษ

เพื่อเป็ฯธรรมะเล่มน้อย และสพดวกแก่การนำไปอ่านไปศึกษา 

แต่เมื่อได้จัดทำออกมาแลว ท่านอาจารย์เห็นว่าตัวหนังสือเล็กเกินไป

ทำให้อ่านยาก จึงได้ทดลองทำเพียงเล่มเดียว

จากเหตุนั้นทำให้เกิดความคิดที่จะเก็บเฉพาะใจความสำคัญมาจัดพิมพ์ 

เพื่อให้เล่มเล็กลงหยิบอ่านง่ายข้น 

แต่มีบางท่านท้วงว่าไม่สมควร บาง่านก็ว่าจะเป็นการลบหลู่

ท่านอาจารย์ และธรรมทานมูลนิธิอาจไม่อนุญาต แต่เมื่อท่านอาจารย์

ได้เคยนำบัญชาให้นำไปทดลองย่อให้เล็กลงเพื่อพกพาสะดวก ก็น่าจะเป็น

ความปรารถนาของท่านอาจารย์ที่จะให้หนังสือธรรมโฆษณ์ มีขนาดที่สะดวกแก่การหยิบอ่านและพกพา จึงได้ปรึกษา

คุณเมตตา พานิช และก็ได้รับความกุณา อนุญาตให้จัดทำได้ จึงได้เกิดเ่ล่มนี้ขึ้นมาเป็นเล่มแรก

การย่นความนี้ได้รักษารูปแบบเนื้อหา และถ้อยคำสำนวนของท่านอาจารย์ไว้ทั้งหมด

เพื่อให้เป็นคำบรรยายของท่านอาจารย์จริงๆ ทั้งหมดไว้ด้วยความเคารพ เพียงแต่ย่นความลง เก็ฐเฉพาะข้อความ

สำคัญ โดยไม่ได้แต่งเติมข้อความใดๆ ทั้งสิ้น

ที่คิดทำเล่มนี้ขึ้นมาเพราะ ยิ่งอ่านยิ่งเห็นความละเอียดลึกซึ้ง

และลุ่มลึกในทุกขั้นตอนของการบรรยาย ท่านชี้ให้เห็นถึงวิธีที่จะขัดเกลาจิตใจ

อย่างไรจึงจะอยู่ในโลกนี้ในสังคมนี้อย่างมีความสุขและมีชีวิตที่มีคุณค่า  

เริ่มต้นตั้งแต่การบวช ผู้บวชควรศึกษาและปฏิบัติอย่างไร ควรขัดเกลาปรับปรุงแก้ไขตัวเองอย่างไร

สำหรับผู้บวช ๓ เดือนจะได้กลับออกไปเป็นฆราวาสที่ดี สร้างสังคมที่ดีต่อไป

จะดำรงชีวิตอย่างไรจึงจะไม่เป็นทุกข์ เมื่อได้รับผลกระทบในทางที่ไม่ดี

ควรทำจิตอย่างไรที่จะไม่ให้จิตใจต้องหวั่นไหวเศร้าหมอง ท่านยังสอนให้มีเมตตา รู้จักการให้อภัย

ที่ท่านอธิบายอย่าละเอียดและเน้นมากที่สุดคือการทำจิตให้ว่าง จิตว่างที่คนไม่ค่อยเข้าใจนั้นคืออย่างไร?

จะดำเนินชีวิตด้วยการเป็นอยู่ด้วยจิตว่างได้อย่างไร?

ยิ่งอ่านยิ่งศึกษาจะยิ่งมองเห็นความปรารถนาดีของท่านอาจารย์ ที่พยายามจะเน้นย้ำให้ทุกคนเห็นความสำคัญ

และประโยชน์ของความมีจิตว่าง เมื่อศึกษาแล้วนำมาปฏิบัติด้วย จะเข้าใจได้เอง อย่างลึกซึ้ง

นอกจากนั้นท่านยังได้ให้ ธรรมะในฐานะที่เป็นเครื่องมือ 

อันได้แก่ อิทธิบาทสี่ สัมมัปปธานสี่ สติปัฏฐานสี่ อินทรีย์ห้า พละห้า โพชฌงค์เจ็ด และมรรคมีองค์แปด

เป็นต้น กระทั่วว่า บั้นปลายชีวิต ควรจะเตรียมตัวเตรียมใจรับความตายอย่างไรให้ตายอย่างไม่ทุกข์

ท่านผู้อ่านโปรดอ่านและศึกษาอย่างที่ท่านอาจารย์ได้พูดย้ำเตือนอยู่เสมอว่า

การอ่านหนังสือธรรมะไม่ควรรีบอ่าน ให้อ่านอย่างช้าๆ ค่อยๆ อ่านแล้วพิจารณาจนเข้าใจไปด้วย

แล้วจึงค่อยอ่านต่อ จึงจะได้ประโยชน์จากการอ่าน หนังสืธรรมะอย่างเต็มที่

หวังว่าหนังสือเล่มนี้จะเป็นประโยชน์แก่ท่านทั้งหลาย ที่ได้นำไปศึกษาและปฏิบัติตาม

สมกับที่ท่านอาจารย์ได้พยายามเน้นย้ำในทุกๆข้อธรรมะอย่างละเอียด และขอให้ช่วยกันเผยแผ่ธรรม แบ่งปันแก่เพื่อนร่วมโลกต่อไป

เพื่อให้สังคม อยู่ร่วมกัน แบ่งปันแก่เพื่อนร่วมโลกต่อไป เพื่อให้สังคม อยู่ร่วมกันอย่างสุขสงบ

มีความรัก ความเมตตาปรารถนาต่อกันอย่างยั่งยืน ถาวร

...................................................