ธรรมะระหว่างวัน

ธรรมะระหว่างวัน

 รู้ตื่น เบิกบาน ตคลอด 24 ชั่วโมง

คู่มือชีวิตฉบับคนรุ่นใหม่

โดย "วรบรรณ"

ขนาด 14.5*21 cm จำนวน 160 หน้า

ปกอ่อน

...........................................................

"อยากมีฤทธิ์" นั่นคือเหตุผลหลักที่ทำให้ผมสนใจการทำสมาธิ

ตั้งแต่เพิ่งจบมัธยมต้น แม้จะเป็นเหตุผลที่ค่อนข้างเขลา

แต่อย่างน้อยก็ทำให้ผมหันหน้าเข้าหาธรรม

ในตอนนั้น ผมมุ่งมั่นฝึกกสิณ เพราะเชื่อว่า เป็นวิถีสำหรับ

ผู้แสวงหาอิทธิฤทธิ์โดยแท้ จึงไม่สนใจธรรมะในแง่มุมอื่น แต่วาสนา

ของดผมคงยังพอมีอยู่บ้าง หรือไม่ก็เป็นไปตามหลักไตรสิกขา คือ ศีล สมาธิ ปัญญา

จึงทำให้ฉุกคิดได้ว่า คงามสุขจากธรรมะที่แท้นั้น น่าพิสมัยกว่าอิทธิฤทธิ์

แต่ว่าการคิดได้เวลาก็ล่วงเลยไปกว่าสิบปี ถือว่าหลงไปพอสมควร

แต่ถ้าไม่หลง ก็คงไม่รู้ว่า ธรรมะที่แท้จริงนั้น ลุ่มลึกเพียงใด

การศึกษาธรรมของผมเน้นการ "ปฏิบัติ" มากกว่า "ปริยัติ" ที่รู้แค่เพียงพอผ่านตา

ทุกถ้อยความในหนังสือเล่มนี้ จึงมาจากการฝึกฝนเฉพาะตนเป็นหลัก

ที่ต้องค้นคว้าบ้าง ก็เฉพาะเมื่อต้องเจาะลึกข้อมูล

หนังสือเล่มนี้ จึงไม่ค่อยมีการอ้างอิงตำรามากนัก ทั้งนี้ไม่ใช่เพราะเหิมเกริม คิดว่ารู้ทุกสิ่งด้วยตัวเอง

แต่ความรู้ที่สะสมอยู่ในความทรงจำนั้น บางทีก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า ต้นตออยู่ที่ไหน

ครั้นจะมั่วหยิบเล่มใดเล่มหนึ่งมาอ้าง เพียงเพื่อให้ดูน่าเชื่อถือ

ก็เห็นว่าไม่สมควรจึงงดไว้

หนังสือเล่มนี้ จะเป็นเสมือน "มัคคุเทศก์ทางความคิด" ที่พาท่านเดินทางท่องไปในหนึ่งวัน หากพบสิ่งไหนน่าพินิจ

หากเห็นสิ่งไหน น่าพิจารณา มัคคุเทศก์คนนี้ จะคอยกระซิบบอก และเสนอแนวทาง

เพื่อกระตุ้นให้ท่านได้ติดต่อยอด

ผมหวังว่า หนังสือที่เพียงแต่งขึ้นนี้ จะก่อประโยชน์แก่ท่านผู้อ่านได้บ้าง

ผมปรารถนาให้ข้อคิดเห็นในหนังสือเล่มนี้ติดดตามท่าน

ไปในทุกช่วงเวลาและสุดท้าย ผมหวังใจว่า เมื่อหมั่นพินิจพิจารณา

แม้ความทุกข์มายืนอยู่ตรงหน้า ท่านก็จะยิ้มร่า แล้วยื่นมือออกไปสัมผัสทักทาย

...........................................

สารบัญ

ธรรมะระหว่างวันคิดง่าย สบายๆ ใน 24 ชั่วโมง

ก่อนเปิดเปลือกตา

ทบทวนความฝัน

พิจารณาเมื่อวาน

วางแผนสำหรับวันนี้

ฝึกฝนกำลังใจ

ปฏิกูลที่หวงแหยน

กลิ่นปากกับความมั่นใจ

เนื้อตัวเต็มไปด้วยสิ่งสกปรก

อาภรณ์ที่น่าสวมใส่

ธัญญาหารที่สดสวย

ทะยานสู่โลกกว้าง

รถยนต์ส่วนตัว

รถประจำทาง

รถไฟฟ้า

เรือโดยสาร

ความผันผวนของฤดูกาล

ร่มคันใหญ่

อุ่นไอคลายหนาว

ใต้เงาไม้ใหญ่

เวลาแห่งการเรียนรู้งานคือการเปลื้องทุกข์

วัฏฏะ...คอมพิวเตอร์

การเกิด

การแก่

การเจ็บ

การตาย

มิตรแท้มีค่ากว่าอัญญมณี

วาจาอันเป้นที่รัก

มองหาประโยชน์จากสรรพสิ่ง

ทำงานอย่างรื่นรมย์

ความรื่นรมย์ในการทำงาน หาได้จากไหน

ปลดแอกตัวเอง

เพิ่มพูนความสุข

อยู่กับอุปสรรคอย่างไรไม่ให้ทุกข์

ระบบเจ้าปัญหา

ปัญหาเพื่อนร่วมงาน

การเป็นหัวหน้าคน มีความสำคัญมาก

ลูกน้องมืออาชีพ

ฝึกใจไว้ก่อน

เวลาแห่งการผ่อนคลาย

การเดินดูสิ่งที่ชอบ

การอ่านหนังสือ

การรับประทานอาหาร

การฟังเพลง

การเล่นกีฬา

กลับสู่รวงรัง

เก็บกวาดบ้านชำระใจ

ห้องน้ำกับจิตใจ

ละครสะท้อนอารมณ์

ช่วงเวลาอันมีค่า

ก่อนปิดเปลือกตา

......................................