นวโกวาท-หลักสูตรนักธรรมชั้นตรี-30บาท

นวโกวาท-หลักสูตรนักธรรมชั้นตรี--

พระนิพนธ์ สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส

ขนาด 15.5*23 cm

จำนวน 84 หน้า

ปกอ่อน

กระดาษถนอมสายตา

พิมพ์ครั้งที่ 82

ราคามูลนิธิมหาวิทยาลัย 30 บาท 

สั่งพิมพ์ตั้งแต่ 100 เล่มขึ้นไป สามารถ ทำแทรกข้อความ
ผู้จัดพิมพ์หนังสือได้ และคิดค่าจัดพิมพ์รายชื่อ เล่มละ 5 บาท

--- --- --- --- --- --- ---

📱โทร.สอบถามการจัดส่งทั่วประเทศ
086-461-8505, 02-482-7358, 087-696-7771

👨🏻‍💻 LINE : @trilakbooks
หรือกดที่ ลิงค์ add Line ด้านล่างได้เลยครับ
https://line.me/R/ti/p/%40trilakbooks
--- --- --- --- --- --- ---
แผนที่สำหรับเดินทาง 🚙 มาด้วยตนเอง ที่
https://goo.gl/maps/Bym61zuguLE2

.......................................................

นวโกวาท เป็นหนังสือสำหรับศึกษาความรู้เบื้องต้น ในพระพุทธศาสนา

ซึ่งแพร่หลายที่สุด ได้ยินว่า เดิมหนังสือนี้เกิดขึ้นเมื่อครั้ง
สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส

เสด็จประทับอยู่ ณ วัดมกุฏกษัตริยาราม (พ.ศ.๒๔๔๒-๔)
ได้ทรงเลือกแปลธรรมวินัยในพระไตรปิฎก

สำหรับทรงสั่งสอนภิกษุสามเณรในวัดนั้น ผู้ศึกษาต้องจดไปท่องบ่นกันก่อน

ต่อมา เมื่อเสด็จกลับมาประทับ ณ วัดบวรนิเวศวิหารแล้ว

ก็ทรงสั่งสอนด้วยวิธีนั้น ภายหลัง จึงรับสั่งให้รวบรวมข้อธรรมวินัยนั้นๆ
พิมพ์ขึ้นสำหรับเป็นแบบเรียน

ธรรมวินัยของมหามกุฏราชวิทยาลัยสืบมา เพราะนวโกวาทนี้ ไม่ได้ทรงแต่งอย่างหนังสืออื่น

จึงมีคำแปลชื่อธรรมบางอย่างในหมวดนั้นๆ ต่างกันด้วยพลความ เหมือนกันด้วยอรรถรส.

(สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส)

เมื่อสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ทรงพระนิพนธ์หนังสือวินัยมุขขึ้นแล้ว 

ไม่ทันมีโอกาสที่จะทรงแก้ไขสำนวนความเรียงในส่วนวินัยบัญญัติ ซึ่งปรากฏความแผกเพี้ยน

บางบทบางตอนยากในการหมายใจสังเกตรูปความเมื่อเทียบเคียงของผู้แรกศึกษา ตลอดจน

เวลาจนสิ้นพระชนม์ เห็นสมควรที่จะชำระอนุโลมตามเค้าเงื่อนแห่งวินัยมุข ข้าพเจ้าจึงแก้ไข

ให้สอดคล้องกันในส่วนเค้าความและคำที่เรียงนั้นๆ ซึ่งอาศัยคำแปลในวินัยมุขเป็นหลัก

แต่เดิม ในหนังสือนี้ ไม่ค่อยใช้ศัพท์บาลี แต่งขึ้นสำหรับเหมาะ

แก่ผู้เริ่มศึกษาในยุคนี้ ใช้บ้างแต่ในที่จะย่นความกำหนดหรือความจำเข้า

ได้ดีกว่าใช้คำไทย ภายหลังหนังสือนี้ แพร่หลายไปในหมู่ญาติโยมของ

ผู้บวชหม่ ผู้ได้สดับมากต่างก็พอใจในความคิดแต่งหนังสือนี้

แต่เห็นกันโดยมากกว่า ถ้าใช้ศัพท์บาลีเข้าด้วยจะดีขึ้นอีกมาก เหตุว่า

คนชั้นผู้ใหญ่ เคยศึกษาในศัพท์บาลี เมื่อไม่พบศัพท์บาลีก็ชักให้งง

มักต้องนึกเทียบศัพท์บาลีก่อนจึงจะเข้าใจได้ตลอดดีว่า ธรรมหมวดนั้นๆ

เล็งเอาพระบาลีหมวดนั้นๆ ถึงการกำหนดหรือการจำเล่า ท่านก็เห็นว่า ศัพท์บาลี

ง่ายกว่า ยกขึ้นพูดก็สะดวกกว่า หวังจะให้หนังสือนี้เป็นไปตามประสงค์

ของคนชั้นผู้ใหญ่ด้วย จึงได้เติมศัพท์บาลีเข้าด้วยในหมวดธรรมที่มีคำบาลีสำหรับใช้

เฉพาะศัพท์ เว้นไว้แต่หมวดธรรมที่จะต้องใช้คำผสมเป็นประโยค

เช่นในอภิณหปัจจเวกขณะข้อต้นว่า

ชราธมฺโมมิหิ ชรํ อนตีโต  ซึ่งแปลว่า เรามีความแก่เป็นธรรมดา ไม่ล่วงพ้นความแก่ไปได้ 

ในหมวดธรรมเช่นนี้ยังคงใช้คำไทยล้วนตามเดิม

จะใช้ประโยคบาลีเข้าด้วย ก็กลายเป็นหนังสือสวดมนต์แปลไป

ผิดกับความประสงค์เดิม จะพาให้ผู้บวชใหม่ท้อถอยในการศึกษาพระธรรมวินัย

ถึงศัพท์บาลีที่ใช้นั้น ก็เรียงไว้ต่างวิธีกัน

เรียงไว้ข้างต้นก็มี ข้างท้ายก็มี ที่เรียงไว้ข้างต้นนั้นผู้ที่เริ่มศึกษาไม่ถนัด

กำหนดหรือจำศัพท์บาลี จะงดเสีย กำหนดหรือจำแต่

ความไทยก็ได้ ถ้ากำหนดหรือจำได้ด้วย ก็เป็นอันได้ความรู้กว้างขวางออกไป

จะอ่านหนังสือ หรือฟังเทศนาก็จะกำหนดได้ง่ายขึ้นที่เรียงไว้ข้างท้ายนั้น

เป็นศัพท์พิเศษใช้เฉพาะข้อความนั้น สมควรที่จะรู้ไว้ ถึงท่านผู้เป็นอุปัชฌายะหรืออาจารย์

ผู้จะฝึกภิกษุสามเณรบวชในสำนักของตน ก็ควรรู้จักผ่อนปรนฝึกฝนตามสมควรแก่อุปนิสัย

ของเธอทั้งหลาย ถือเอาความรู้ความเข้าใจพระธรรมวินัยเป็นประมาณ เมื่อเป็นคราวที่ควรจะแก้ไข

หนังสือฉบับนี้ใหม่ จึงได้เพิ่มหมวดธรรมที่ควรควรอันยังไม่มีในนี้เข้าอีกบ้าง

ทั้งเรียบเรียงใหม่ในพวกหนึ่งๆ ในลุ่มลึกไปโดยลำดับ

จับแต่ง่ายไปหายาก เพื่อให้ง่ายแก่ผู้ยัจะต้องใช้ความจำเบื้องหน้า

ฉบับใหม่นี้ได้แก้ไขเพิ่มเติมเพียงเท่านี้

..........................................................................................

นวโกวาท แปลว่า คำสั่งสอนพระใหม่หรือพระบวชใหม่

นวโกวาท เป็นชื่อหนังสือที่เป็นพระนิพนธ์ของ

สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส วัดบวรนิเวศวิหาร

เป็นหนังสือที่ประมวลหัวข้อธรรมจากพระไตรปิฎกสำหรับสั่งสอนอบรมและศึกษาเล่าเรียนของพระนวกะโดยเฉพาะ

ผู้อ่านสามารถเข้าใจได้ง่ายต่อมาใช้เป็นหลักสูตรนักธรรมและธรรมศึกษาชั้นตรี

หนังสือ นวโกวาท มี 3 ส่วน ส่วนต้นเป็น วินัยบัญญัติ

หรือศีลของภิกษุ ส่วนกลางเป็น ธรรมวิภาค

คือธรรมที่ต้องแยกคัดจัดไว้เป็นหมวดหมู่ เช่นธรรมที่มี 2 ข้อย่อย

รวมไว้หมวดหนึ่ง มี 3 ข้อย่อยรวมไว้หมวดหนึ่ง

เป็นต้น และส่วนหลังเป็น คิหิปฏิบัติ คือหลักปฏิบัติและหลักควรเว้นสำหรับคฤหัสถ์หรือชาวบ้านทั่วไป เช่น อบายมุข เป็นต้น

หนังสือเล่มนี้เป็นนิยมใช้กันมากในวงการนักศึกษาพระธรรมวินัย

ตลอดพระราชอาณาจักร และเหมาะสำหรับทุกครอบครัวที่จะมีไว้เพื่อการศึกษา.

หนังสือเล่มนี้เรื่องย่อเกินประมาณดังนี้สำหรับภิกษุสามเณรบวชใหม่เพราะผู้บวชใหม่ย่อม

บวชเพียงพรรษาเดียวคือ 4 เดือนเป็นพื้นอุปัชฌายะอาจารย์ผู้หวังความรู้แก่สัทธิวิหาริกกะและอันเตวาสิก

ต้องหาอุบายสั่งสอนให้เขาได้ความรู้มากที่สุดตามแต่จะเป็นได้ถ้าใช้แบบสอนที่พิสดารเรียนรู้ยังไม่ถึงไหน

ก็ถึงเวลาสึกจะต้องใช้เวลาแบบย่อให้ถูกข้อความที่ควรจะศึกษานี้เป็นเหตุเริ่มเรียนหนังสือเล่มนี้ขึ้นหนังสือ

นี้ถึงจะเป็นแบบย่อถ้าเข้าใจวิธีสอนก็ทำให้ภิกษุสามเณรผู้บวชใหม่เข้าใจกว้างขวางได้

เหมือนกันข้าพเจ้าได้ใช้ฝึกศิษย์ด้วยวิธีดังกล่าวต่อไปนี้

ให้ผู้ศึกษากำหนดตามหัวข้อในหนังสือเล่มนี้ให้ได้ตลอดเอาแต่ใจความ

ไม่ต้องจำทิ้งพยัญชนะแต่คนอ่านแล้วถอดใจความไว้ในใจไม่ได้ยังต้องท่องเหมือน

ท่องสวดมนต์กำหนดระยะให้ 3 เดือนยกเดือนต้นไว้สำหรับบูรพกิจอย่างอื่น เดือนที่ 2 วินัยปฏิบัติเดือนที่ 3

ธรรมวิภาค เดือนสุดท้ายเมื่อจวนสึก คิหิปฏิบัติ.

ผู้ประกอบด้วยสติปัญญาอุตสาหะกล้าก็ได้เร็วกว่ากำหนด

ปานกลางก็พอทันกำหนด ทรามก็ไม่ได้ทันกำหนด เมื่อถึงกถาอะไร ได้สอบถามให้เล่าหัวข้อเหล่านั้น

ให้ฟังจนเห็นว่าขึ้นใจแล้วส่วนวินัยให้ผูกเป็นปัญหาให้ตัดสินปัญหานั้นให้ตัดสินได้ด้วยเทียบตามแบบ

เช่นภิกษุพยาบาลคนไข้วางยาผิดคนไข้ตายจะต้องปาราชิกหรือไม่พูดตอบต้องใคร่ครวญดูเจตนา

ของผู้วางยาว่าเหมือนกับเจตนาของผู้ที่กล่าวไว้ในแบบหรือไม่เท่านี้ก็ตัดสินได้ถึงธรรมวิภาค

และคิหิปฏิบัติก็มีปัญหาถามเหมือนกัน เช่นอย่างไรความครบสัปบุรุษเป็นต้นจึงเป็นเครื่องเจริญ

ของมนุษย์ในที่นี้พูดต่อต้องอธิบายตามความเห็นของตนให้สมบูรณ์แต่ลูกปัญญาอีกข้อหนึ่งทรัพย์

ที่จับจ่ายด้วยประการใดจึงได้ชื่อว่าเป็นประโยชน์ในที่นี้ต้องเอากระทู้ความในหมวดที่ว่าด้วยประโยชน์

เกิดแต่การซื้อเอาโภคทรัพย์อธิบายแก้ให้สมรูปปัญหา

เมื่อถึงกำหนดได้มีการสอบความรู้ใน 3 อย่างนั้นเพื่อเป็นอุบายให้เอาใจใส่ดีขึ้น

ยังมีวิธีที่ช่วยให้ผู้บวชใหม่ได้ความรู้กว้างขวางออกไปกว่านี้อีกส่วนวินัยถามปัญหาให้เทียบตามแบบ

ไม่ได้เช่นภิกษุตีเด็กต้องอาบัติอะไรในแบบมีแต่ว่า ตี ภิกษุต้องปาจิตตีย์ เช่นนี้ทำให้ค้นคว้าในสิกขาเล่มใหญ่

พอพบแล้วก็จำได้ทันทีส่วนทำวิพากษ์นั้นได้แต่กระทู้พุทธภาษิตเช่นคนล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียรได้ชื่อเสียง

ข้อความสักวันเราก็แจกให้อย่างเดียวกันหมดให้ไปแต่งแก้แล้วนำมาอ่านในที่ประชุมในกำหนดผู้แต่ง

ต้องตรอตรองด้วยน้ำใจให้เห็นเองก่อนว่า ความเพียรเป็นเหตุความร่วมทุกข์เป็นเหตุความสัตย์เป็นเหตุ

ชื่อเสียงเป็นผลจึงจะเรียงความแต่งมาอ่านได้ในเวลาที่อ่านต่างคนก็ต่างมุมฟังของกันและกันเมื่อใครอธิบาย

ดีก็จำไว้และที่สุดได้รับวินิจฉัยว่าถูกหรือผิดข้อนี้เป็นเหตุให้ค้นคว้าข้อความในหนังสือธรรมาอธิบาย

ได้ความรู้กว้างขวางและตริตรองเห็นความดีเห็นความชั่วด้วยน้ำใจเอง

หนังสือเล่มนี้แต่งขึ้นสำหรับภิกษุสามเณรบวชใหม่ให้พอควรแก่เวลาจะศึกษา

ได้จึงตั้งชื่อว่านวโกวาทและมีข้อความแต่โดยย่อๆเพียงเท่านี้

ปาราชิก ๔
๑.ภิกษุเสพเมถุน ต้องปาราชิก
๒.ภิกษุถือเอาของที่เจ้าของไม่ได้ให้ ได้ราคา ๕ มาสก ต้องปาราชิก
๓.ภิกษุแกล้งฆ่าให้ตาย ต้องปาราชิก
๔.ภิกษุอวดอุตตริมนุสสธรรม (คือธรรมอันยิ่งของมนุษย์) ที่ไม่มีในตน ต้องปาราชิก